کنترل کیفیت آب Boiler water و Boiler Feed Water (BFW)
چکیده
کیفیت Boiler water و BFW با تعیین پارامترهایی از قبیل سختی، محتوای روغن، اکسیژن حل شده، pH ، محتوای یونهای فسفات و سولفت کنترل میگردد که با کنترل موارد فوق در محدوده تعیین شده توسط مراجع و شرکتهای سازنده از خوردگی و تشکیل رسوب جلوگیری شده و کاراریی بویلر افزایش پیدا میکند.
مقدمه
کنترل کیفیت آب بویلر عملی اساسی جهت جلوگیری از کاهش کارایی بویلر، خراب شدن لولهها به دلیل اسکیل بستن سطح جانبی داخلی آنها میباشد. بسته به فشار عملیاتی بویلر کیفیت آب پیشنهادی بویلر فرق میکند که باید از دفترچه راهنمای شرکت سازنده یا مراجع استخراج گردد.
سختی (TH: Total Hardness)
سختی آب به واسطه حل کلسیم و منیزیم در آب مشاهده میگردد که معادل کربنات کلسیم (CaCO3) بر حسب ppm است. نگه داشتن سختی BFW در محدوده مقادیر ذکر شده عملی ضروری است چون سختی آب اصلی ترین عامل تشکیل دهنده اسکیل روی سطح جانبی داخل تیوبهای بویلر بوده و منجر به تجمع لجن در داخل بویلر میگردد که این پدیده سبب کاهش کارایی بویلر گردیده و هر از گاهی لولههای بویلر را خراب میکند.
اکسیژن حل شده
اکسیژن حل شده در BFW اصلی ترین عامل خوردگی سطح جانبی داخلی بویلر و لولههای Feed Water است. بنابراین بعد از هوازدایی مکانیکی، اکسیژن حل شده باقیمانده باید تا جای ممکن به وسیله دی اکسیداسیون مواد شیمیایی با استفاده از موادی به مانند هیدرازین یا سولفیت سدیم حذف گردد.
کاربرد هیدرازین در بویلرهای با فشار بالاتر از 900 psi ارجحیت دارد و واکنش آن با اکسیژن به شرح زیر است:
N2H4 + O2 à N2 + 2H2O
سولفیت سدیم در فشار کمتر از 900 psi استفاده میشود و واکنش آن با اکسیژن عبارت است از:
SO3-2 + 1/2O2 à SO4-2
این واکنش در دماهای بالا سریع و در دماهای معمولی کند است. بنابراین سولفیت سدیم به طور دائم به مخزن هوازدا، یا به ابتدای لوله خوراک آب اامایزرها و پیش گرمکن ها افزوده میشود. برای محافظت از پیش گرمکنها کاتالیزور به سولفیت سدیم اضافه میشود که در بازار به صورت سولفیت سدیم کاتالیزوری فروخته میشود.
pH آب بویلرها
در تئوری سرعت خوردگی سطح استیل در pH = 12 حداقل است با این وجود pH آب بویلر نباید بیش از حد بالا باشد چون منجر به افزایش Carry Over میشود بنابراین pH آب بویلر باید در محدوده دکر شده شرکت سازنده کنترل شده و بسته به شرایط عملیاتی فشاری بویلر اندکی پایینتر از 12 کنترل گردد.
قلیاییت آب بویلر
تعیین میزان قلیاییت آب بویلر با استفاده ار محلول استاندارد اسید به روش تیتراسیون، یکی از روشهای ساده و مهم برای کنترل آب دیگهای بخار است با اندازهگیری قلیاییت فنل فتالین و متیل اورانژ، مقادیر P و M ، میتوان غلظت تقریبی هیدروکسید، کربنات و بیکربنات را در آب ها تعیین نمود. این مقادیر در کنترل خوردگی و جلوگیری از تشکیل رسوب دیگهای بخار اهمیت دارند.
فسفات
بدون توجه به روش نرم سازی آب، معمولا مقداری سختی در آب تصفیه شده باقی میماند. یکی از روشهای مرسوم برای جلوگیری از تشکیل رسوبات قلیایی خاکی افزایش فسفات میباشد که فسفات در محلول قلیایی کلسیم و منیزیم را به صورت یک لجن نرم پراکنده رسوب میدهد.
زمانی که سختی کل آب خوراک بیش از 15-20 ppm بر حسب CaCO3 است استفاده از فسفات عملی منطقی نیست زیرا آنقدر لجن تشکیل میشود که به طور مرتب باید Blow down کرد. تزریق بیش از اندازه فسفاتهای سدیم سبب کف کردن و جدا شدن گل فسفات در بویلرها و لولههای دیواره آن میگردد.
سیلیکا SiO2
وجود سیلیکا در آب بویلر منجر به اسکیل بستن شدید میگردد با افزایش فشار سرعت حل سیلیکا در آب بویلر کاهش مییابد بنابراین محدودیت سیلیکا در بویلر با افزایش فشار کاهش مییابد. همچنین وجود سیلیکا در آب بویلر منجر به آلودگی Steam به آن میگردد. اگر Steam برای توربین استفاده شود غلظت بالای سیلیکا منجر به آسیب دیدن پرههای توربین خواهد شد. سیلیکا به دلیل انحلال و Carry over وارد Steam میگردد. سرعت انحلال سیلیکا در Steam بستگی به فشاربویلر، غلظت سیلیکا و pH آب بویلر دارد، بنابراین محتوای سیلیکا باید در محدوده ذکر شده نگهداری شود.
تاثیر دمای هوا روی عملکرد توربین های گازی
آب ,بویلر ,سیلیکا ,کنترل , ,میگردد ,آب بویلر ,در آب ,منجر به ,سولفیت سدیم ,سیلیکا در
درباره این سایت